.
बऱ्याच लेखकांच्या मनात एक प्रश्न असतो - “आम्हाला लेखनाचे मार्गदर्शन मिळेल का? कोणी आमचे लेख वाचून त्यात सुधारणा सुचवेल का?”
.
याचे उत्तर एका सुंदर रूपकात दडलेले आहे. ‘सुरपाखरू जानेवारी २०२६’ हे केवळ एक नाव नाही, तर तो एक प्रवास आहे आणि यात सहभागी होणारे लेखक हे एकमेकांचे सहप्रवासी आहेत.
.
१. एकाच डब्यातील सहप्रवासी असे समजूया की, ‘३० दिवसांत ३० लेख’ ही एक वेगवान ट्रेन आहे. या ट्रेनच्या डब्यात चढणारे लेखक वेगवेगळ्या स्थानकांवरून (म्हणजेच लेखनाच्या वेगवेगळ्या स्तरांवरून) चढणार आहेत. प्रत्येकाचे उद्दिष्ट वेगळे आहे आणि उतरण्याचे स्टेशनही वेगळे आहे.
.
आपण सर्वजण काही काळासाठी एकाच डब्यात एकत्र प्रवास करणार आहोत. या प्रवासात कोणाला तुमचे लिखाण आवडले, तर ते वाचतीलही; पण तशी कोणावर सक्ती नसेल. अगदी संयोजकांबाबतही हेच लागू होते. संयोजक सुद्धा याच प्रवासातील तुमचे सहप्रवासी असतील, त्यामुळे प्रत्येक लेख वाचणे किंवा त्यावर सुधारणा सुचवणे त्यांना तांत्रिकदृष्ट्या शक्य होणार नाही.
.
२. या प्रवासाची उपलब्धी काय? ट्रेन निघाली आहे आणि आपण त्यात चढलो आहोत, हेच महत्त्वाचे! आपल्या आजूबाजूला आपल्यासारखेच अनेक लिहिती माणसं आहेत, हीच या उपक्रमाची सर्वात मोठी उपलब्धी आहे. या यात्रेतून तुम्हाला काय मिळणार, हे तुम्ही कोणत्या स्तरावर सुरुवात केली आहे आणि तुम्हाला कुठे पोहोचायचे आहे, यावर अवलंबून असेल:
.
- नवखे लेखक: ज्यांनी कधीच लिहिले नाही, त्यांच्यासाठी ही यात्रा लेखनाचा पाया रचणारी ठरेल. जुन्या जाणत्या लेखकांशी संवाद साधण्याची ही एक सुवर्णसंधी असेल.
- हरवलेला सूर शोधणारे: ज्यांना आधी लेखनाची ओढ होती, पण आता वेळ मिळत नाही, अशा लेखकांना त्यांचा हरवलेला ‘सूर’ या निमित्ताने पुन्हा गवसेल.
- सिद्धहस्त लेखक: अनुभवी लेखक त्यांच्या आगामी पुस्तकाचा किंवा प्रकल्पाचा पाया या ३० दिवसांत रचू शकतील. मनात असलेले अनेक विषय कागदावर उतरवण्याची हीच ती वेळ!
.
३. ३० दिवसांनंतरचा ‘तुम्ही’ तुम्ही कोणत्याही स्तरावर असा, जर तुम्ही हे ३० दिवस रोज २५० शब्द लिहिले, तर फेब्रुवारी उजाडताना तुमच्याकडे स्वतःच्या ३० लेखांचा एक अनमोल संग्रह तयार असेल. हा प्रवास म्हणजे स्वतःला लेखनाच्या अग्नीत ‘तावून सुलाखून’ काढण्यासारखे आहे. ३० दिवस पूर्ण झाल्यावर तुमच्या व्यक्तिमत्त्वात एक वेगळाच आत्मविश्वास असेल.
.
तुम्ही आता फक्त ‘लेखक’ नसाल…
.
तुम्ही कोणत्याही स्तरावर असा, जर तुम्ही ३० दिवस रोज किमान २५० शब्दांचे लेख पोस्ट केलेत, तर फेब्रुवारी महिन्यात तुम्ही ३० लेखांचे संग्रह असलेले एक ‘नवीन, शिस्तबद्ध व्यक्तीमत्त्व’ असाल! हा प्रवास तुम्हाला वैचारिक शिस्त आणि लेखनाची सवय देणारा आहे.
.
४. पण माझे लेख वाचणार कोण?
.
हा प्रश्न पडणे स्वाभाविक आहे. लक्षात ठेवा, प्रत्येक लेखकाचा एक सुप्त वाचकवर्ग असतो. जेव्हा तुमच्या लेखनात सातत्य येते, तेव्हा तो वाचकवर्ग जागा होतो. तुमचे रोजचे पोस्ट करणे पाहून कधीही न बोलणारे तुमचे मित्र-मैत्रिणी, वाचक अचानक व्यक्त होऊ लागतात. तुमचा स्वतःचा एक हक्काचा वाचकवर्ग तयार होतो.
.
विश्वास ठेवा, मागील सर्व पथकांमधील लेखकांनी हा अनुभव घेतला आहे आणि तसे त्यांच्या अहवालात आवर्जून नमूद केले आहे.
.
चला तर मग, या प्रवासाचे तिकीट कन्फर्म करायचे ना?